Τίποτα άλλο από αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες

Η πολυπληθής μετακίνηση μεταναστών και προσφύγων στην Ευρώπη, τους τελευταίους μήνες, φαίνεται να έχει πυροδοτήσει ένα κύμα «ανθρωπιστικής βοήθειας» από κρατικούς φορείς, ΜΚΟ αλλά και ντόπιους κατοίκους. Ένας   ανθρωπισμός που  πατάει πάνω στον διαχωρισμό των προσφύγων από τους μετανάστες. Εξάλλου, όπως γίνεται σαφές από τη μιντιακή γλώσσα: οι «κακόμοιροι πρόσφυγες» χρειάζονται τη βοήθειά μας, ενώ οι μετανάστες  παραμένουν επικίνδυνοι και ανεπιθύμητοι. Για μας, η αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες ήταν και είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Το ίδιο και η οργή μας για όλους εκείνους τους διαχειριστές των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών , που σε αυτή τη συγκυρία επιχειρούν να αναδείξουν το φιλάνθρωπο και φιλόξενο προσωπείο τους. Η πραγματικότητα όμως, χρόνια τώρα αποδεικνύει την υποκρισία τους: το ελληνικό κράτος πλήρως ευθυγραμμισμένο με την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, δολοφονεί μετανάστες και πρόσφυγες στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της χώρας (βλέπε Φαρμακονήσι), ορθώνει φράχτες στον Έβρο, και χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης ,ενώ συμμετέχει σε πολέμους και λεηλασίες (σε Ασία και Αφρική). Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει με μεγαλύτερη ένταση ειδικά σε αυτή τη συγκυρία. Δεν υπάρχουν «ατυχείς» πόλεμοι (στη Συρία), «τυχαίοι» πνιγμοί, «κακοί» διακινητές, «φιλόξενα» κράτη. Υπάρχουν πολιτικές που χαράζουν σύνορα, τα θωρακίζουν και τα ποτίζουν με το αίμα των «ανεπιθύμητων». Οι ευρωπαϊκές δημοκρατικές «αξίες» έχουν αποδείξει πολλές φορές την ουσία τους: όταν χρειαστεί - και η σημερινή κατάσταση με τις μεγάλες προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές φαίνεται να …χρειάζεται!- αυτό που επιφυλάσσουν είναι περισσότερο στρατό, περισσότερη ασφάλεια και έλεγχο, περισσότερους θανάτους, περισσότερους εκτοπισμούς και εγκλεισμούς, περισσότερο ρατσισμό.

Και επειδή όλοι/ες ζούμε σε έναν κόσμο με σύνορα και διαχωρισμούς, το ζήτημα των μεταναστών- προσφύγων δεν αφορά μόνο εκείνους/ες. Είμαστε όλοι/ες αποδέκτες των ευρωπαϊκών και ελληνικών πολιτικών. Η υποτίμηση του «ξένου», του «άλλου» είναι και δική μας υποτίμηση. Η πραγματικότητά τους είναι και δική μας. Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες δεν εξαντλείται σε like και retweet. Ούτε εκφράζεται μόνο με ρούχα και τρόφιμα. Δεν τους/τις λυπόμαστε. Δεν είμαστε ανθρωπιστές ούτε φιλάνθρωποι. Στεκόμαστε δίπλα τους, μαζί τους, με όπλο μας την αλληλεγγύη, ίσοι προς ίσες. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, φράχτες και κράτη.

ΥΓ: Πριν μερικές εβδομάδες στο Καλαί της Γαλλίας -όπου βρίσκεται το eurotunnel που συνδέει τη Γαλλία με την Αγγλία- έγιναν συγκρούσεις που έδωσαν την ευκαιρία σε πολλούς μετανάστες να περάσουν υπόγεια μέσω της σήραγγας στην Αγγλία. Σε διάφορα καθεστωτικά μέσα αναφέρεται και η παρουσία αναρχικών οι οποίοι βοήθησαν στις συγκρούσεις και τελικά στο να περάσουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στην απέναντι πλευρά.

Η αλληλεγγύη μας να ισοπεδώσει τα σύνορα, να κόψει τους φράχτες, να τσακίσει μπάτσους, πολιτικούς, δουλεμπόρους και κάθε είδους εξουσία.